Zijn leven lang schrijft Peter Vermaat al poëzie. Geïnspireerd door orale literaire tradities maakte hij poëzie voor het podium. Geleidelijk zijn daaruit zijn bundels ontstaan.
- onderbreking – poëzie als barometer van twee maanden coronacrisis (2020)
- gebroken akkers en slauerhoffs weemoed (2018)
- op vleugels van de wind (2015)
- meeuwen krijsen langs het water (2012)
- het duistert buiten, gedichten tegen de zoutwinning (uitverkocht)
Hieronder vindt u een aantal nieuwe, nog niet gepubliceerde gedichten.